Una introducció a la disciplina de la Ciència Política orientada especialment pels futurs sociólegs i sociòlogues

Curs de Teoria Política pel Grau en Ciències Polítiques a l’Universitat de Barcelona. Un viatge en el temps analitzant les diferents teoritzacions de la política des dels seus origens a la Atenas democràtica fins els inicis del món contemporani

Hace años ya que a título de investigador independiente exploro el potencial de los psiquedélicos en la reconfiguración de una agencia de la democratización a la altura del malestar de nuestra sociedad. En este tiempo se han puesto de moda conceptos como «comunismo ácido» (Mark Fisher) y, aunque relacionada, mi producción teórica no pertenece al terreno de los estudios culturales ni sitúa la experiencia lisérgica en idéntico lugar.
Esta entrada reúne todo tipo de material (artículos, conferencias, traducciones, etc.). Antes de entrar es altamente recomendable abandonar ideas preconcebidas, prejuicios ideológicos y otros sesgos dañinos. Por descontado se agradece cualquier conversación sincera e interesada sobre el tema.

A financiaçom singular para Catalunya reactivou a qüestom federal. O problema é que a via financieira à federalizaçom intensifica a crise autonómica mais do que federaliza. Desconcentrar primeiro o Estado fai-se inevitável. Minha coluna na revista Luzes.

Hai anos que asistimos a un verdadeiro asalto á contracultura ligado ao ascenso da corrente de extrema dereita. Esta dereita que se di «alternativa» non é máis ca o reverso reaccionario desprazado cara ao ecofascismo.

Cuarenta años después, la constitución material del neoliberalismo sitúa a Alemania (y Europa) en el horizonte de una autocracia ecofascista. Escribo en CTXT sobre el ascenso de la extrema derecha en Alemania.

Se é máis doado imaxinar a fin do mundo que a fin do capitalismo é porque o primeiro xa non existe como tal e o segundo aínda entra dentro do posíbel. Non é cuestión de rexenerar o mundo que perdemos, senón de criar un novo. A miña columna desta semana para o Luzes afástase da actualidade para facer unha reflexión de carácter máis filosófico.

Este verao foron aprobadas unha serie de incorporacións e modificacións nas listas que se empregan na clasificación das drogas. Sanidade optou por non abrir o melón e actualizar sen máis a lista da esmorecente «Guerra contra as Drogas». Mágoa de oportunidade para entrar a fondo no que vai ser un debate decisivo da sociedade por vir.

En marcha el Globo, newsletter de la Revista Ulises. Tres números y el cuarto en camino. Noticias sobre el universo psiquedélico.

Se todo o mundo sabía que o Procés rematara, agora foi o propio pobo do Procés o que finou, pero o mérito socialista é ante todo un demérito alleo, responsabilidade das direccións dos actores que teiman nos seus erros.

Para conferir un horizonte de sentido á vontade de liberaçom em tempos de baixa mobilización, compre entender a ciclicidade dos movimentos como umha política de fractais, feita de loitas grandes e pequenas. Aqui a coluna semanal na Revista Luzes.

Este artigo tinha que sair a semana passada, mais por um erro de coordinaçom quedou para esta. Reflexionava em quente sobre a ruptura dos governos de coaligaçom entre PP e Vox ao abeiro da conjunctura do momento.

Na minha coluna semanal do Luzes escrevo esta semana umhas cavilaçons sobre a melhora, mais aparente que real das forças do centro-esqueda logo dos últimos procesos eleitorais.

O necroliberalismo emerxe como paradigma no que confluén co posfascismo as variantes liberais (clásica, ordoliberal e neoliberal); un paradigma para o que a vida xa non é responsabilidade do soberano porque manda a heteronomía do mercado.

O berro «¡Viva la Libertad, carajo!» de Milei resoa estes días nas dereitas e axita o discurso da contenda política. Nos últimos tempos, de feito, estase a intensificar un vello debate arredor do seu significado. Que quere dicir «liberdade»? Que implicacións ten o seu significado para a contenda democrática? Poden forzas autoritarias apropiarse sen máis dun concepto tan fundamental para as loitas sociais?

Simple Política ha dedicado su último episodio a fiasco electoral de Sumar en 2024 que ha puesto fin al liderazgo de Díaz. Los muy cafeteros podéis encontrar mi aporte en forma de píldora de opinión o bien a continuación en formato escrito.