Retomo na Luzes o fio do “trumpismo ácido” sobre o que escrevia o outro dia para CTXT. Agora, neste artiguinho mais curto, embora algo mais denso a nível teórico, aponto alguns conceitos útis sobre os que ando a cavilar hai um tempo. Mais umha vez na linha do #materialismopsiquedélico

La segunda elección de Trump ha cambiado de manera sustantiva la composición técnica de clase sobre la que se sostiene. La incorporación de las élites de Silicon Valley a favor de los psiquedélicos muestra un nuevo régimen de consumos que es en sí todo un campo de batalla. Publico hoy en CTXT.

Imaxinemos por un segundo que antes de normalizar a gobernanza da mentira da que fai uso Mazón, o pobo valenciano tivese a opción de recoller un número significativo de sinaturas e votar sobre a súa continuidade.

As eleccións federais na Alemaña do pasado domingo sinalan un ponto de inflexión para un sistema de partidos que viña funcionando desde 1949. Por vez primeira, desde a instauración da RFA o bipartidismo entre socialdemócratas do SPD y democristians da CDU/CSU cede paso a unha nova alternancia posíbel. O meu quincenal para Luzes.

Que teñen que ver a vella burguesía dos Rotschild ou Rockefeller e os megamillonarios de inmensas fortunas amasadas grazas aos poderosos algoritmos dun capitalismo informacional? A lóxica algorítima desta penúltima mutación tecnolóxica é o equivalente ao que foron no seu día o taller preindustrial, a fábrica fordista e a metrópole posfordista.

A demagoxia de Trump consiste en que a súa consigna encobre o xenocidio de milleiros e o desprazamento real de máis dun millón de gazatíes aos países colindantes. O alto ao fogo en Palestina agocha a emerxencia dunha autocracia global.

A día de hoxe, ano e medio despois do 23X segue sen haber xeito de tirar para adiante coa actividade parlamentar. Lonxe de responder a unha política de memoria (aínda tan deficitaria), apuntar á morte de Franco permite desprazar o epicentro político ao terreo simbólico. Novo artigo en Luzes

Chega 2025 e nom pinta nada bem. Mas nom só polo ascenso evidente da extrema direita necroliberal, embora polo desarme terrível que nom ofrece um contrapoder político à esquerda. Mais umha vez temos que lamentar o apotegma do 15M: ser de esquerdas é de direitas.

A execuçom de Brian Thompson por Luigi Mangione é um primeiro gesto de resposta, individual e desesperada, à ruptura unilateral do contrato social imposta polas élites necroliberais desde 2008 e 2020. A minha análise para a Revista Luzes.

Despois da Transición, tres ondas de mobilizacións deron continuidade ao labor democratizador readaptando a política contenciosa ao novo contexto de dereitos e liberadades constitucionais. Semella que este 2024 marca un punto de inflexión que fai albiscar unha IV onda.

Publico esta semana um artigo na Revista Luzes para falar de um negacionismo outro, moito máis discreto que o trumpista, embora tanto mais perigoso pois a miúdo adoita as formas de um discurso crítico.

Preguntado por mi concepto de ecofascismo, aprovecho la ocasión para volver sobre las reflexiones que me llevaron hace un tiempo a escribir para CTXT el artículo «Necroliberalismo». Sin pretender ser otra cosa que una entrada en este mismo blog, aquí quedan mis reflexiones en caliente.

Nom podia ser de um outro jeito. Escrevo na Revista Luzes sobre o caso Errejón (tambem eu!). Mas nom tanto desde o feminismo, que vem a ser aquí umha “presência espectral”, embora desde umha análise atenta a xenealoxía do caso e o problema político que sugire.

Logo de tanta contenda eleitoral, chega o momento de reajustar as maquinárias de partido. Na coluna de esta semana na Luzes escrevo sobre a tanda de procesos assembleários que terám lugar até o Nadal e dos que resultarám em grande medida as estratégias de esta legislatura que nunca acaba de começar.

Os resultados electorais confirman a tendencia ascendente e sostida da AfD desde a primavera. Desde o sorpasso nas enquisas ao SPD, a extrema dereita disputa agora aos democristiáns un liderado bipartidista.